Choroba Hashimoto to przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy w którym organizm dopuszcza się autoagresji (tworzy stan zapalny). W przypadku tej choroby same leki nie wystarczają, więc trzeba dodatkowo stosować odpowiednia dietę. Nie ma jednej określonej diety, którą trzeba stosować, ale eksperci ds. żywienia zwracają uwagę, że powinna być ona bogata w składniki takie jak: wielonienasycone kwasy tłuszczowe, błonnik, węglowodany złożone i produkty bogate m.in. w antyoksydanty, żelazo, jod czy selen. Dieta musi być zbilansowana i zawierać składniki odżywcze, a w szczególności na te, które wykorzystywane są do syntezy hormonów tarczycy.
Dietoterapia w chorobie Hashimoto
U osób dotkniętych chorobą Hashimoto organizm wytwarza przeciwciała, które atakują tarczycę, doprowadzając do jej uszkodzenia. Zaburzenie dotyka ok. 5% kobiet i 1% mężczyzn – częstotliwość jego występowania wzrasta wraz z wiekiem, szczególnie po 60 roku życia. Podstawową formą terapii jest terapia farmakologiczna, natomiast eksperci zalecają także dietoterapię, czyli dostosowanie sposobu żywienia do choroby. Odpowiednio zbilansowana dieta może spowolnić przebieg choroby, zmniejszyć ryzyko rozwoju chorób współistniejących oraz przyczynić się do utrzymania optymalnego stanu zdrowia i dobrego samopoczucia.
Warto korzystać z takich produktów jak: tłuste ryby morskie, orzechy czy siemię lniane, zawierające kwasy omega-3, które wyciszają stany zapalne w organizmie. 80 proc. komórek odpornościowych znajduje się w jelitach i to one regulują odpowiedź immunologiczną, dlatego dobrą praktyką jest korzystanie z produktów, które wzmacniają mikrobiotę naszych jelit, czyli produkty zbożowe, takie jak kasze i płatki, szczególnie pełnoziarniste, ze względu na wysoką zawartość błonnika. W procesie leczenia choroby Hashimoto pomagają również naturalne probiotyki, czyli kiszonki, produkty bogate w selen lub jego suplementacja, produkty bogate w antyoksydanty, m.in. witaminę A, C, E, które znajdziemy np. w warzywach, owocach oraz produktach zbożowych czy suplementacja witaminy D3 i B12.
Hashimoto a dieta bezglutenowa
To, czy w przypadku Hashimoto powinno się stosować dietę bezglutenową, jest dyskusyjne. Na pewno jest ona zalecana przy innej chorobie autoimmunologicznej – celiakii, czyli zaburzonej odpowiedzi organizmu na białko glutenu zbożowego. U chorych na celiakię, częściej niż w populacji ogólnej, występują inne choroby o podłożu autoimmunologicznym. Dotyczy to więc również Hashimoto – ze względu na wspólne podłoże, jednoczesne występowanie tych dwóch zaburzeń może pojawić się u 5-9% pacjentów.
W tym przypadku zalecane jest stosowanie właśnie diety bezglutenowej. Gdy występuje tyko choroba Hashimoto, dieta bezglutenowa nie jest zalecana, ponieważ podczas tej choroby występuje niedobór składników odżywczych. Dlatego też nie powinno się unikać produktów zawierających to białko zbożowe, ponieważ może to źle wpłynąć na stan zdrowia oraz na kondycję mikrobioty jelitowej, która ma ogromne znaczenie dla przyswajania składników, a nawet produkcji neuroprzekaźników, takich jak serotonina.
Dieta bezglutenowa bez wskazania
Nie powinno się stosować diety bezglutenowej bez wskazania, będąc chorym na Hashimoto, ponieważ jedną z konsekwencji tej choroby mogą być niedobory składników odżywczych, takich jak białko, witaminy antyoksydacyjne czy witaminy z grupy B. Produkty zbożowe zawierają te i inne składniki, dlatego ich ograniczenie może utrudnić uzupełnianie niedoborów. Wielu ekspertów ds. żywienia zwraca uwagę, że wyeliminowanie glutenu z codziennego menu u osób bez celiakii, alergii lub nietolerancji może prowadzić do hiperglikemii (zbyt wysoki poziom cukru we krwi), hiperlipidemii (zbyt wysokie stężenie tłuszczu w krwi) czy chorób niedokrwiennych serca. Kasze, płatki oraz pozostałe produkty zbożowe, również te zawierające gluten, są bardzo wartościowym uzupełnieniem diety stosowanej w chorobie Hashimoto. Wpływają pozytywnie na florę jelitową, zwiększając jej efektywność i zdolność przyswajania składników.