Każdy miód ma właściwości odżywcze i lecznicze. Są one odmienne w zależności od rodzaju, ale ich cechą wspólną jest to, że mają znakomity wpływ na zdrowie i urodę. Są nie tylko wybierane jako zamiennik cukru, ale także jako substancja wspomagająca leczenie i mająca właściwości prozdrowotne oraz jako naturalny kosmetyk. Poznajmy rodzaje miodów i ich właściwości.

Czy miód jest zdrowy?

Na pewno wiele osób zastanawia się, czy miód jest zdrowy, skoro składa się w 80% z cukru? Przede wszystkim jest on słodszy niż cukier, więc używa się go mniej. Poza tym ma on ok. 20% kalorii mniej niż cukier. Dla porównania w 100 g cukru znajdziemy 390 kcal bez dodatku żadnych wartości odżywczych, a w miodzie, w zależności od rodzaju, ok. 300-330 kcal. Jednak oprócz glukozy i fruktozy zawiera on 79,5 g węglowodanów i 0,3 g białka.

Miód słynie jednak z innych prozdrowotnych składników, które sprawiają, że nie bez powodu nazywany jest „płynnym złotem”. Wystarczy wymienić potas, fosfor, magnez, wapń, żelazo, chlor, molibden, mangan i kobalt, a także witaminy C, A, z grupy B, biotyna, kwas foliowy i kwas pantotenowy.

Powyższe składniki miodu sprawiają, że działa on oczyszczająco, przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie. Zwłaszcza w przypadku przeziębień czy schorzeń gardła oraz zapalenia zatok często sięgamy po miód, który ma właściwości antybakteryjne i chroni układ oddechowy. Jest także pomocny w leczeniu choroby wieńcowej oraz miażdżycy. Miód pomaga także przy:

  • leczeniu wrzodów żołądka i dwunastnicy,
  • zapaleniu jelit, chorobach wątroby,
  • biegunce i zaparciach
  • usprawnianiu procesów trawiennych
  • chorobach układu moczowego, a szczególnie w przypadku zapalenia nerek lub pęcherza moczowego,
  • bezsenności i dużym stresie (ma działanie uspokajające),
  • powstrzymaniu miażdżycy.

Miód polecany jest szczególnie dla dzieci (powyżej 1. roku życia), zwłaszcza w okresie jesienno-zimowym, oraz seniorom, prozdrowotnie i na podniesienie witalności.

Czym jest miód?

Cytując dyrektywę Unii Europejskiej 2002/110EC, miód jest ,,naturalnie słodką substancją produkowaną przez pszczoły Apis mellifera z nektaru roślin lub wydzielin żywych części roślin, lub wydzielin owadów wysysających żywe części roślin, zbieranych przez pszczoły, przerabianych przez łączenie specyficznych substancji z pszczół, składanych, odwodnionych, gromadzonych i pozostawionych w plastrach miodu do dojrzewania’’.

Co ciekawe, miód pszczeli różni się od miodu produkowanego przez inne owady, w szczególności osy, które pobierają nektar także z roślin trujących dla człowieka, co sprawia, że jest on przyczyną ciężkich zatruć.

Rodzaje miodu

W zależności od surowca, z jakiego powstał miód, wyróżnia się miody:

  • nektarowe (kwiatowe) – najczęściej są jest jasne, a tylko nieliczne mają odcień od ciemnożółtego do brązowego, odznaczają się wyraźnym aromatem,
  • spadziowe – zbierane są przez pszczoły z wydzielin pasożytujących na liściach tych drzew owadów, takich jak mszyce lub czerwce, zmieszanych z wyciekającym – na skutek nakłucia owadów – sokiem roślinnym, mają specyficzny smak, zwłaszcza gdy pochodzą z drzew liściastych (z drzew iglastych są łagodne i lekko żywicznym aromacie),
  • mieszane (nektarowo-spadziowe lub spadziowo-nektarowe).

Miód różni się od siebie między innymi smakiem, barwą czy konsystencją. Podczas spożywania można odczuć inny smak oraz aromat. Można wyróżnić różne rodzaje miodów – pniżej wymianiamy najpopularniejsze.

Miód wielokwiatowy

Produkt jest jasnego koloru, łagodny i bardzo słodki, ma właściwości odtruwające, oddziałuje pozytywnie na układ krwionośny, zwiększa ogólną witalność organizmu, korzystnie wpływa na stan skóry i włosów.

Miód lipowy

Wyróżnia się barwą zielonożółtą aż do złotożółtej, intensywnym, słodkim, delikatnie ostrym, a czasami nawet gorzkim smakiem, stosowany jest w leczeniu ostrych i przewlekłych chorób górnych dróg oddechowych, gardła, angin, zatok oraz oskrzeli, zalecany również w chorobach dróg moczowych i schorzeniach reumatycznych.

Miód akacjowy

Koloru jasnosłomkowego lub nawet bezbarwny, smak słodki, delikatny, lekko mdły, lekko kwaskowaty, polecany dla alergików, wzmaga apetyt oraz chroni górne drogi oddechowe, sprawdza się przy nadkwasocie żołądka, zaparciach oraz biegunce. Stosuje się go w leczeniu bezsenności, w leczeniu niektórych zaburzeń nerek i dróg moczowych.

Miód gryczany

Chrakterystyczna ciemna barwa brązowa, prawie czarna to wyróżnik tego miodu. W smaku jest lekko korzenny i ostry, słodki i lekko piekący, wspomaga leczenie chorób układu krążenia, pomocny jest w chorobach Alzheimera i Parkinsona, astmie oskrzelowej, cukrzycy, miażdżycy, zaćmie starczej oraz ostrym zapaleniu trzustki. Wspiera pracę wątroby, zmniejsza cytotoksyczność utlenionego cholesterolu, zalecany jest w zaburzeniach krążenia krwi, w stanach nerwicowych oraz w złamaniach kości.

Miód wrzosowy

Miód wrzosowy ma ciemną barwę, lekko gorzki, ziołowy smak i cierpki, delikatny zapach, który szybko się ulatnia, stosowany w przypadku zapalenia dróg moczowych i zapalenia jelit, przy kamicy, wspomaga pracę nerek i drogi moczowe, a także gruczoł krokowy. Działa antyzapalnie na choroby jamy ustnej i gardła oraz żołądka.

Miód lawendowy

Ma kolor jasnokremowy, jasnożółty lub złocisty i intensywny aromat kwiatów lawendy, dość słodki, korzenny smak, wykazuje właściwości znieczulające i relaksujące, ma działanie przeciwbakteryjne i grzybobójcze, wzmaga ruchy perystaltyczne jelit i zapobiega wzdęciom.

Miód malinowy

owocowy aromat, delikatny słodki, lekko kwaśny smak, działa ściągająco, przeciwzapalnie oraz przeciwbakteryjnie bolesne skurcze mięśni gładkich w ścianach naczyń krwionośnych, w jelitach i macicy. Mogą też być używane w leczeniu nieżytów żołądka i jelit oraz jako lek przeciwbiegunkowy. Z kolei owoce malin są znanym środkiem napotnym. Używa się ich w przypadku rozmaitych przeziębień, infekcji bakteryjnych i wirusowych.

Miód tymiankowy

kolor ciemno żółty, pomarańczowy, smak wyrazisty i słodki z kwaśną nutą, działa wykrztuśnie, przeciwbakteryjnie, rozkurczowo, napotnie, przeciwzapalnie, wzmacniająco i uspokajająco. Przydatny przy chorobach układu oddechowego, w szczególności przy męczącym kaszlu i bólu gardła, zalecany dla osób z dolegliwościami układu pokarmowego, brakiem apetytu i infekcjami.

Miód faceliowy

Miód faceliowy jest jasno żółtawy do brązowego koloru, smak ma słodki, delikatny, lekko kwaskowaty, dobry dla sercowców ze względu na właściwości obniżające ciśnienie, wzmacnia także odporność i zapobiega infekcjom górnych dróg oddechowych, działa antyseptycznie.

Miód spadziowy ze spadzi iglastej

Ma delikatny zapach i lekko żywiczny smak, mniej słodki niż miody nektarowe, stosowany jest w schorzeniach dróg oddechowych.

Miód ze spadzi liściastej

Jest słodszy niż poprzednik, ma delikatny korzenny posmak. Charakteryzuje się ciemną barwą brązową. Ten rodzaj miodu ma właściwości antybiotyczne, w związku z czym zalecany jest w leczeniu i zapobieganiu infekcjom, bakteriom, grzybom. Ma działanie antybakteryjne – można stosować go zewnętrznie na rany, łagodzi zmiany zapalne na skórze. Jest pomocny także w problemach układu pokarmowego, wspiera pracę wątroby.

Kosmetyki z miodem

Miód sprawdza się także jako kosmetyk. Ma działanie odżywcze, nawilżające i łagodzące podrażnienia. Zapobiega również powstawaniu zmarszczek. Stosowany podczas masażu odżywia skórę i dostarcza dużej porcji relakcu. Jest też składnikiem wielu kosmetyków, począwszy od kremów, maseczek czy pomadek ochronnych.